این روزها سالگرد پذیرش قطعنامه 598 توسط امام(ره) و پایان جنگ 8ساله است.
وقتی جنگ به پایان رسید، صدام از رهبران سیاسی و نظامی 27 کشور جهان که او را یاری کرده بودند، به بغداد دعوت کرد و هفت روز جشن و پایکوبی راه انداخت.شیخ جابر الاحمد الصباح امیر کویت هم در این جشن دعوت شده بود. او روز چهارم به صدام گفت؛ اگر اجازه بدهید من برگردم. بگویید کسی مرا به فرودگاه برساند.
صدام به او گفت: «خودم شما را می‌رسانم». شیخ می‌گوید: »در راه فرودگاه به او گفتم ما می‌خواهیم در کویت همین جشن را برگزارکنیم. از شما دعوت کنیم در این جشن شرکت کنید.» صدام گفت: «حتما شیخ شرکت می‌کنم. کویت خانه دوم ماست. ما به زودی به آنجا می‌آییم.»
امیر کویت در کتاب خاطرات خود که تحت عنوان «کتاب آرزوها» به چاپ رسیده، می‌نویسد: «من نفهمیدم منظور وی از این که کویت خانه دوم ماست، چیست؟» صدام پس از هفت ماه که از پایان حمله عراق به ایران می‌گذشت، به کویت حمله کرد. شیخ با حرمسرایش به عربستان پناهنده شد. آمریکا با 11 کشور اروپایی به عراق حمله کرد. یک سال و هفت ماه طول کشید تا صدام را ازکویت بیرون کند.
خبرنگار مجله فرانسوی اکسپرس در مصاحبه‌ای از صدام می‌پرسد؛ «جنگ خلیج فارس یک سال و هفت ماه طول کشید. من ندیدم شما یک ساعت لباس رزم بپوشید، اما در هشت سال جنگ با ایران حتی یک ساعت لباس رزم را از تن بیرون نکردید!» صدام در پاسخ می‌گوید: «من در این یک سال و هفت ماه در کویت یک مرد هم مقابل خود ندیدم، اما در هشت سال نبرد با ایرانیان جز مردترین مردان روزگار، کسی روبه‌روی من نبود.»